“Wie zorgt, heeft ook zorg nodig”, roepen verpleegkundigen uit Brazilië en het Zuiden.

Er zijn in Brazilië bijna twee miljoen verpleegkundigen werkzaam, waarvan de overgrote meerderheid vrouwen zijn. Ze werken bij de zogenoemde SUS (United Health Insurance), de openbare gezondheidszorg in het grootste en meest bevolkte land van Latijns-Amerika.

Volgens de Braziliaanse Federale Raad voor Verpleegkunde (COFEN) komt het in Brazilië, net als in bijna het hele Zuiden, steeds vaker voor dat verpleegkundigen kampen met psychische en fysieke problemen . Deze problemen worden veroorzaakt door een te hoge werkdruk, de omgeving of de werkomstandigheden . Deze problemen hebben geleid tot emotionele stress die epidemische vormen heeft aangenomen. De raad is verantwoordelijk voor de regulering en het toezicht op de beroepspraktijk in het land en bevordert onderzoeken en campagnes ter verbetering hiervan.

Daarnaast bespreekt en implementeert de COFEN strategieën om het lijden van verpleegkundigen te verminderen. Daarnaast biedt de COFEN persoonlijke ondersteuning en coördineert ze inspanningen en stelt ze beleid voor om de arbeidsomstandigheden in de verpleging te verbeteren.

Net als artsen leggen Braziliaanse verpleegkundigen bij hun afstuderen een eed af: ze beloven mensen in nood uitgebreide zorg te verlenen. Om deze reden, en vooral na de COVID-19-pandemie, die het werk van professionals in de gezondheidszorg onder de aandacht bracht en hen definitief naar de top van de ranglijsten van de meest stressvolle banen ter wereld stuwde, reageren Braziliaanse verpleegkundigen op nieuwe scenario's en uitdagingen - waaronder emigratie naar landen als Duitsland, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland, Ierland en de Verenigde Arabische Emiraten - met klasseorganisatie en training.

Als het aantal nieuwe verpleegkundigen niet groter is dan het aantal verpleegkundigen dat met pensioen gaat en het aantal verpleegkundigen dat vertrekt vanwege slechte arbeidsomstandigheden, zal een aanzienlijk deel van het beschikbare personeel in de gezondheidszorg ouder worden, vooral in het Zuiden.

Personeel in de gezondheidszorg is van groot belang voor mensen die zorg nodig hebben. Het is ook belangrijk voor de organisatie en veerkracht van landen. Met dit inzicht en in een wereld waarin de onderlinge verbondenheid (ook op het gebied van gezondheidszorg) is versterkt door polarisatie en een toename van extremisme, wat conflicten en humanitaire crises aanwakkert, heeft Brazilië tijdens de laatste G20-top , waarvan het voorzitter was, voorgesteld om een ​​expliciete toezegging te doen over professionele kwalificaties en migratiebeheer van gezondheidswerkers. Dit veronderstelt een goed startpunt voor de overgang naar een nieuw tijdperk van samenwerking: intelligent, gericht en impactvol.

Het voorstel moedigt het zoeken naar gezamenlijke oplossingen aan om de gezondheid op lokaal en wereldwijd niveau te verbeteren en om de respons op toekomstige noodsituaties te versterken. Hierbij wordt erkend dat er sprake is van onderlinge afhankelijkheid op het gebied van gezondheidszorg en dat het lijden van een groot deel van de zorgprofessionals in één land binnenkort realiteit kan worden voor alle landen.

Preventie, lokale medicijnproductie, de impact van klimaatverandering op de gezondheidszorg en het belang van een 'One Health'-benadering die de gezondheid van mens, dier en milieu integreert, zijn de prioriteiten om deze door Brazilië aangestuurde samenwerking te bevorderen.

Deze richtlijnen, wilsbesluiten en inspanningen hebben gegronde redenen: de wereldbevolking zal blijven groeien tot 10 miljard in 2080 en VN-projecties geven aan dat de levensverwachting in 2054 77,4 jaar zal bedragen. Dit betekent een groot aantal mensen dat zorg nodig heeft in een context waarin, als het aantal nieuwe verpleegkundigen niet groter is dan het aantal verpleegkundigen dat met pensioen gaat en het aantal verpleegkundigen dat het beroep verlaat vanwege slechte arbeidsomstandigheden, een aanzienlijk deel van het beschikbare personeel in de gezondheidszorg zal verouderen, met name in het mondiale zuiden .

Vanwege de missie die zij uitvoeren, moeten verpleegkundigen weer erkenning krijgen in de maatschappij. Om dit te bereiken is een vorm van internationale samenwerking van essentieel belang die de uitwisseling van goede praktijken op het gebied van de bescherming van gezondheidswerkers en de bevordering van fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, waar mogelijk, faciliteert en mogelijk maakt.

Eerlijke lonen, een veilige dienstverleningscultuur, een gezonde werkomgeving en een stimulerende balans tussen werk en privéleven zijn essentieel om burn-outs en vermoeidheid te verminderen.

Een van de eisen van COFEN, die de Braziliaanse overheid momenteel analyseert, is de invoering van een specifiek federaal carrièrepad voor verpleegkundigen die in inheemse gebieden werken. Deze verpleegkundigen zijn essentieel voor de zorgverlening aan kwetsbare gemeenschappen, maar de infrastructuur is voor hen te slecht om hun werk te kunnen doen.

Verpleegkundigen zijn de drijvende kracht achter zorgsystemen. Hun bekendheid in de strijd tegen de pandemie, de uitvoering van de cruciale maatregel van vaccinatie en de erkenning van hun harde werk aan de frontlinie van de strijd tegen het virus hebben duidelijk gemaakt hoe kwetsbaar ze zijn in hun werkroutines, hun lange uren, hun staande diensten en de vele andere eisen die ze stellen. Dit zijn en waren veelvoorkomende problemen die kunnen leiden tot medelevenmoeheid en burn-out.

De manieren waarop naar passende oplossingen wordt gezocht, moeten worden bekeken binnen de context van nationale zorgstelsels. Gezien de wereldwijde onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van de gezondheidszorg is voor succes echter een robuuste internationale samenwerking nodig, zowel Zuid-Zuid, Noord-Zuid als driehoeksverband.

Het kwalificeren, behouden en beschermen van professionals in de gezondheidszorg hangt grotendeels af van beleidsbeslissingen met betrekking tot training, beloning en andere prikkels die fatsoenlijke arbeidsomstandigheden bevorderen. Eerlijke lonen, een cultuur van veilige dienstverlening, een gezonde werkomgeving en het stimuleren van een goede balans tussen werk en privéleven zijn essentieel om burn-outs en vermoeidheid te verminderen.

Het gaat om het creëren van een gezonde werkomgeving, waarbij rekening wordt gehouden met de impact ervan op de persoonlijke en sociale gezondheid en het welzijn. Dit gebeurt door het ontwerpen en implementeren van innovatieve en creatieve oplossingen die effectief inspelen op de beroepsmatige, fysieke en emotionele behoeften van werknemers.

Investeren in het welzijn van professionals in de gezondheidszorg, met name verpleegkundigen die aan de frontlinie van zorgsystemen zoals de eerstelijnszorg werken, verbetert de effectiviteit en duurzaamheid van deze systemen.

Verpleging speelt een fundamentele rol bij essentiële zorg en kan de dekking en kwaliteit van de geleverde zorg verbeteren. Het is in het belang van iedereen dat we zorgen voor degenen die om ons geven. In Brazilië en over de hele wereld.